Auteur: Fleur

Vandaag hebben we een rustdag want het lijf was er duidelijk even klaar mee. Ik was om 6 uur helemaal wakker en had ontzettend honger. Nog even geduld tot het ontbijt.

Lees verder “Dag 9 Metz”

Vanmorgen een eenvoudig ontbijt in Marville. We wilden vroeg op pad want naar Metz was weer een flinke tocht.

Lees verder “Dag 8 Naar Metz”

We begonnen de dag weer met een goed ontbijt. Ik kijk wel wat angstig naar buiten, het regende en waaide en we moesten 60 kilometer. Door Pinksteren geen hotelkamer te krijgen in dit stukje heel rustig Frankrijk. Dus het moest ook gebeuren, afstappen was geen optie.

Lees verder “Dag 7 Naar Marville”

Vanmorgen wakker geworden in Charleville, lekker ontbijtje en daarna op pad. Ook al hebben we vakantie een todo lijstje hoort erbij.

Lees verder “Dag 6 Naar Sedan!”

Vanmorgen wakker geworden in het chalet aan de Maas. Terwijl de mist over de Maas hing fietste ik naar de bakker. Een stokbrood en 2 croissants, nog warm. Henk had weer een heerlijk bakkie gezet! Wat een feestje zo vroeg in de ochtend.
Zo tegen kwart voor 10 gingen we de fiets op, de eerste bestemming was een benzinepomp.

Lees verder “Dag 5 Naar Charleville!”

We begonnen de ochtend met een goed ontbijt in het B&B, koffie, eitje, yoghurt. Een lekker begin! De fietsen weer bepakt en daar gingen we. Het eerste doel is Givet, net over de Franse grens. We reden nog geen 5 minuten als de regen begint en het regent hard en gestaag door. We rijden langs een terrasje met tafeltjes en stoeltjes en overdekt. Wel gesloten maar een hele goede plek om te schuilen. Als het minder hard regent rijden we door. Helaas binnen 2 minuten gaat het weer heel hard regenen, we kunnen nu schuilen bij een huisje dat hoort bij de waterwerken van de Maas. Koud maar droog, we springen wat om warm te blijven en na een poosje lijkt het droger. En ja daar gaan we weer! Nu rijden we lekker door, langs de Maas, goed fietspad en mooi uitzicht en we drogen weer een beetje op. En dan ineens hebben we Frankrijk bereikt. In een bijna uitgestorven dorpje vinden we een Italiaans afhaalzaakje. We halen een stuk pizza en een onsje salami en eten dat buiten op een pleintje op. Wat er ook gebeurt, we hebben heel België doorkruist. Na de lunch gaan we door, het blijft mooi. Zeker het stukje route rondom de energiecentrale. Heuvel op, heuvel af en mijn kuiten voel ik groeien. We rijden in een rustig gebied en dan gaat het weer regenen. En natuurlijk weer hard. We schuilen onder een brug, het is kwart voor 3. Geen idee wanneer er weer een dorpje komt, dit dorpje bruist ook niet echt. We boeken het dichstbijzijnde plekje waar we kunnen slapen. Het moet 200 meter verder zijn, maar daar zien we alleen maar de Maas en gras. We bellen toch maar de host, die lijkt werkelijk geen idee te hebben wat we bedoelen maar dan ineens Ahhh het chalet, ze haalt ons wel op. Vanaf het dorpsplein rijden wij achter haar aan. Langs de Maas ontstellend mooi, staat een heel leuk huisje. En we kunnen er onze fietsen schoonmaken, en een wasje doen. We halen wat boodschappen en nu zitten we heerlijk te luisteren naar de stilte. Ontzettend mooie plek weer en we slapen naast de fietsroute. Dat is ook wel heel leuk!

Vanmorgen ontbijten onder de parasol, weer tegen de regen, het hoost. Na een heerlijk ontbijt gaan we rustig inpakken en als het er droog uit ziet vertrekken we. Heuvel af! We gaan snel en zijn zo beneden. Alleen niet op de plek waar we gisteren omhoog gingen. Dus we moeten even zoeken naar de juiste plek. Op een bepakte wielrenfiets door de stad rijden vind ik echt pittig, ik ben niet zo’n held maar ook deze keer lukt het, de Maas en het bordje en een schoolklas met kinderen. Wij weten waar we naar toe moeten dus we fietsen door. Windje in de rug, de goede zin dus trappen. Na 15 kilometer Maas zonder bordje doen we een pauze. Ik check even googlemaps en wat blijkt volgens Google Maps gaan we de verkeerde kant op. Terug naar Den Haag zeg maar. Wij Langkempers geloven vooral in onszelf dus het kost wat moeite om te accepteren dat we terug moeten. We besluiten het toch maar te doen. We keren en rijden terug, windje in het gezicht. En dan de eerste lekke band, Henk is de winnaar. Henk kan met 2 vingers in zijn neus een bandje verwisselen dus snel is dit probleem gefixed en rijden we door. Na 30 kilometer staan we bijna bij het begin, bijna want er is weer een wegopbreking waardoor we met onze fiets over trappen moeten en drukke rotonde’s. Maar dan vinden we de juiste kant van de Maas voor Dinant. Een schitterende route, lekker weer en maar 2 wegopbrekingen. Bij eentje houdt dit in dat we een hele grote rotonde over moeten. Ik, de held, wil weer lopen maar Henk zorgt ervoor dat ik het fietsend doe. Als beloning een winkeltje met water. We drinken wat en rijden door. Het is schitterend onderweg. En het druppelt soms maar vandaag geen regen.
Als we in Dinant komen besluiten we dat het mooi is. We pakken een terrasje en het gaat regenen, we hebben goed gekozen. We zoeken een fietswinkel en kopen nog 2 binnenbandjes. We boeken een hotel aan de Maas en deze keer prachtig uitzicht zonder klim. Ik neem de kleinste kamer, dat blijkt de mooiste te zijn 😀 We halen wat te eten en drinken bij een winkeltje op de hoek en zitten even later heerlijk op een bankje in de zon aan de oever van de Maas. Het leven is goed! We genieten en zijn dik tevreden over deze heerlijke dag!

Het was gisteravond mis gegaan met het avondeten en ook het bestellen van het ontbijt was niet meer mogelijk. Vanmorgen dus wakker geworden met honger en buiten regende het flink en waaide het serieus. We besloten vandaag maar tot Namen te gaan, even het lijf de tijd geven om te wennen. Ineens werd er op de deur geklopt, ik deed open en daar stond een mevrouw met een heel groot dienblad met ontbijt! Henk kreeg net zo’n ontbijt dus we konden heerlijk eten en voelden ons meteen sterker.
We begonnen heuvel af in de regen en al snel waren we in Andenne. We vonden de Eurovelo route langs de Maas dus ondanks de regen en de wind een goed begin. De regen werd steeds iets harder en na een uur waren we doorweekt, schoenen, sokken, handschoenen helemaal kletsnat. En de wind maakt het dan niet warmer. Ondanks de natheid en kou is fietsen langs de Maas heel mooi, de Maas is echt breed en er ligt een hoop industrie naast. Verder heuvels, rotsen en groen. Duidelijk geen duinen meer, het is heerlijk om zo te fietsen, iedere bocht weer wat nieuws.
We waren na anderhalf uur in Namen, het centrum ziet er leuk uit, wel wat kleine straatjes met kasseien, grote stadsbussen en 2 mensen op een bepakte fiets, ik vind dat niks. Maar ook vandaag lukt het dan toch.
Ons hotel heeft een ‘mooi’ uitzicht over Namen, als je over deze zin nadenkt weet je vast waar ik op doel. Een klimmetje in de regen is nog even nodig. Komoot wil ons via modderpaadjes sturen maar we blijven op de gewone weg. En dan eindelijk het Chateau. Heerlijk gegeten op een verwarmd terras en nu lekker lezen. De handschoenen en sokken liggen te drogen dus alles onder controle!
Vandaag even relaxen, morgen weer verder 😎.

De Maas

Wij bij de Maas in Andenne.

Na een goed ontbijt vertrokken we met Bri en Mars richting Luik. Het weer was mooi en we reden richting de Maas. Bij de Maas namen we afscheid, Bri en Mars naar Maastricht en wij richting Milaan. Gek idee dat we elkaar een poosje niet zien. Vol goede moed volgden we het fietspad langs de Maas, we reden tussen een troep ganzen, de zon scheen en de weg loopt dood. Keren dus, en dan loopt ook route 2 dood. We proberen het weer en langzaam maar zeker bereiken we Luik. We moeten dwars door de stad heen we rijden lekker als het gaat regenen, hard regenen. We schuilen onder een viaduct en na een minuut of 10 kunnen we door. In Luik doen we nog een kasseien heuvel, als Nederlandse, een stoeprand is een heuvel-mens, vraag je je af waarom iemand überhaupt gaat wonen aan zo’n heuvel, iedere dag weer omhoog en niet een beetje maar echt serieus. Wij deden het natuurlijk ook maar 1 keer is echt genoeg.
Na Luik richting Huy. We trappen en trappen. De bistro waar we pauzeren om de inwendige mens te sterken heeft 2 ‘gerechten’ nootjes en blokjes kaas, piepkleine blokjes. Dus een eigen reep erbij, cola en water en we voelen ons weer fit. Nog 30 kilometer voor onze slaapplaats. En dat zijn 30 pittige kilometers. De klim in Huy met stromend regen was een bijzondere. Ik weet nu wat 8% betekent. Halverwege ging het hozen, gelukkig konden we schuilen onder een klein afdakje van een garage. Dat was echt mazzel! En daarna nog een half uur fietsen. Langs een N-weg die nergens maar leek te leiden, we waren moe en zagen eigenlijk niks in de omgeving wat wees op een gites of iets dergelijks. Maar na stug doortrappen kwamen we aan in een prachtige gite. Een heerlijk bad, wat eten, Henk schenkt de koffie op, helemaal lekker. Nu alleen nog slapen, het is heerlijk hier!
Morgen verder, hoe ver moet de dag leren..

Vandaag dag 0! Nog even lekker witte casinoboterhammen met pure hagelslag van Appie eten. Dan houd ik het niet meer, ik til mijn fiets naar beneden en rij de straat uit….het is zover, de reis is begonnen, nou ja soort van want We worden naar Maastricht gebracht met de auto. Als we in Maastricht aankomen zijn Brigitte, Mars en Pierre er al. Als we naar binnen gaan ontdekt Pierre de hotelkat, een rode kater. Pierre vindt het feest en gaat de kater achterna, de kater laat zich verjagen en klimt een klimplant in. Pierre is tevreden, de rode kater zit in de plant en hij staat op de grond , 1-0 voor Pierre.
De fietsen staan in de stalling maar dat voelt niet goed. Te ver weg, veel mensen kunnen die stalling in en tsja, ik ben eraan gewend om de Cannondale in de buurt te hebben.We halen onze fietsen uit de stalling en nemen ze mee naar de kamers. Dat voelt goed, de fiets naast het bed.
Rond een uur of 7 gaat het hard regenen en waaien, ik besluit mijn regenjasje maar klaar te hangen voor morgen. Ineens verschijnt er een prachtige regenboog, het gaat wel goedkomen met het weer denk ik vol optimisme. Morgen om 8 uur ontbijt, de fietsen pakken en dan op pad. De eerste echte kilometers gaan worden gemaakt. Het avontuur is begonnen!