Maand: maart 2023

Vanmorgen eerst weer een lekker ontbijt. Daarna de bus en een stukje bussen door Marokko. Het blijft een bijzonder land. In de dorpjes is het soms uitgestorven. Maar als de kinderen naar school gaan wemelt het van de kinderen de ver moeten lopen. Grote kleurig rugzakken met kinderen bijna kleiner als de rugzak lopen kilometers naar school. De bus stopt en we gaan fietsen, dertig kilometer, het is nog niet warm dus we gaan als een trein. Bij de koffiestop een rondleiding door een Ksar, een oud dorp. Je ziet echt wel de bouw van Zuid-Spaanse gebouwen terug. Daarna in de auto en naar de woestijn duinen. Het landschap verandert en je kan het saai vinden maar ik hou ervan. Na een heerlijke lunch naar de woestijn. De Sahara! Met een fout wheel drive rijden we de duinen in en we maken een stop voor foto’s en even lekker zitten. Echt de woestijn is fantastisch. Met een beetje gevoel van nu al gingen we de auto in. Na enige discussie bleek dat er nog 5 mensen wilden fietsen, de rest wilde naar het hotel. Met ons vijven en gids en gids in auto hebben we nog een super rit naar het hotel gemaakt. Het was natuurlijk warm en ineens stopte de Marokkaanse gids. Van de weg af en daar was een echte waterput. Met een emmertje haalde hij ijskoud water omhoog. Dan je hoofd naar beneden en dan gooide Zair de hele emmer leeg over je hoofd, koud maar zo lekker. Opgefrist weer de weg op en nog wat hoogtemeters gemaakt. Terug in het hotel was ik moe maar voldaan. Doen wat je leuk vindt geeft zoveel energie. Daarna wat geborreld, dit hotel heeft Pernod 😀 Genieten! Dat was een lekker weerzien met een hele oude vriend. Straks lekker uit eten en dan weer het mandje opzoeken. Heerlijk land en heerlijk fietsen hier.

Heerlijke dag gehad met een borrel aan het zwembad na het eten.
Vanmorgen reden we naar de Todrakloof (met de auto). Een stukje voor de kloof werden de fietsen afgeladen en daar gingen we, door een dorp op onze fiets en dan de kloof. Groot en imposant! Het rijden was zo leuk! Terug vlogen we door de kloof heen. We hadden de heenweg meer geklommen als gevoeld dus terug was een feestje. Daarna een lekkere lunch en toen een lange rit naar Erfoud. Eerst naar het ondergrondse gangenstelsel van een bron. Leuk maar na 3 uur auto is het wat matig. En daarna weer fietsen. In de namiddag met een heerlijke temperatuur. En dan weer door een dorpje. Het komt net tot leven. Wat verkopers van fruit en dadels en heel veel kinderen. Wij zijn een soort bezienswaardigheid met onze fiets. Kleine jongens en wat meisjes en mannen. Vrouwen zie je hier zo weinig op straat. Dat blijft toch verbazen, het is alsof vrouwen niet bestaan. En dan weer rijden! Een heerlijke rit om de dag mee af te sluiten en een mooi hotel. Hier blijven we 2 nachten, dat is wel even lekker ontspannen 😀

Vandaag stond er een lange dag gepland. Om 7 uur ontbijten en om 8 uur zaten we allemaal weer in de bus. Fietsen op het dak van de auto en daar gingen we weer. Het Atlasgebergte is een serieus gebergte. Hoog, groot en mooi! We reden omhoog naar 2440 meter, deze kant van de berg was verbazend groen. Hele mooie ver-gezichten , een berg met eeuwige sneeuw echt alles wat je ervan hoopt.
En dan gaan we fietsen, veel dalen maar ook klimmen en dan hoop je soms zo dat na de bocht het dalen weer begint. Maar dat is helaas niet altijd zo, dan moet je nog wat meer klimmen tot de volgende bocht. Maar het ging stukken beter als gisteren. Ik reed kort, kort, de zon schroeide mijn armen en benen ondanks factor 50 gewoon dicht 😀. Het is heel stil in het gebergte maar als er een bus vol met mensen langskomt wordt er flink gezwaaid naar ons. De mensen zitten in en op de bus, heel ontspannen, het is in Marokko heel gewoon om op het dak van een bus te zitten. Dan valt de NS toch wel mee. Het fietsen was zo’n onwijs mooi avontuur, je voelt je zo vrij als je naar beneden zoeft. Je bent nietig tussen de bergen maar je voelt dat je leeft als je doet wat je leuk vindt. Na een dag vol fietsen, picknick, koffiestop en ijsjesstop nu in het hotel. Zo nog eten en dan lekker op bed, misschien nog lezen. Helemaal moe en voldaan met zware benen ben ik dik tevreden over vandaag.

Vandaag de eerste volle dag in Marokko. Na een heerlijk ontbijt in de zon in het busje om de fietsen op te halen. Er staan mooie mtb’s klaar en deze worden op maat afgesteld. Daarna gaan alle fietsen op het dak van de bus en we gaan weer verder. Via supermarkt, farmacie en drinkstop gaan we echt het binnenland in. Dat is mooi en uitgestrekt, ezeltjes met een karretje, schapen met herder en loslopende dieren. Soms wat winkeltjes en dan weer hele stukken niks. We gaan picknicken vandaag. We eten een lekkere lunch en daarna gaan we de fiets op. Het was ondertussen rond de 30 graden en ik was wat moe. We gingen met zijn allen rijden en wat voelde dat heerlijk! Fietsen in Marokko. We gingen al snel flink klimmen en de lunch, de warmte en de korte nacht sloegen toe. Ik kreeg het heel warm en kon de klim niet doen. Uiteindelijk niet de hele route gefietst maar ook een stuk in het busje gedaan. Beter mezelf sparen voor alles wat nog komt. Aan het eind van de route was een hele mooie kloof, daar zijn we ook naar beneden gewandeld. Het was heel mooi. Daarna naar het hotel, midden in de rust staan wat gebouwen, en is een hele grote tuin. De perfecte plek om even bij te komen na deze warme en volle dag. Vanavond heerlijk gegeten met zijn allen. Nu op de kamer en zo het licht uit. Morgen vroeg op voor de volgende etappe 🚴‍♀️

Dag -1, De laatste dingen
Morgen ga ik dan echt, ik vlieg pas einde van de dag dus alle tijd. Maar natuurlijk vandaag de laatste dingen doen. Mijn koffer ligt al dagen half gepakt in de slaapkamer. Ik wil weinig meenemen, dat is mislukt. Voor het fietsen heb je zoveel nodig, helm, schoenen, pedalen, Garmin, handschoenen, lange broek, driekwart broek, shirtjes met lange en korte mouw, jasjes. De koffer is dus toch zwaar. Vanmiddag van Henk nog een heel mooi shirt gekregen dus die zit er ook in. Op mijn buro ligt alle handbagage en nu alleen nog beslissen welke gympen ik aan doe. Dus alles onder controle. Bonnie en Beau krijgen een inhouse oppas, heel erg fijn en geruststellend. Maar ja, dan wil je het wel allemaal netjes achterlaten en dat is een opgave. Als ik me omdraai maak ik al rommel geloof ik. Vanmiddag was de wasmand leeg maar nu ligt er alweer van alles in. Nou ja, het is niet anders.

Beau voelt nattigheid want de koffer is er. Ze miauwt de hele dag en wil steeds worden opgepakt. Bonnie gaat gewoon in de koffer liggen, ze laat zich gewoon inpakken. Morgen vlieg ik naar Marrakech, vanaf dinsdag gaan we met de fiets en bus Marokko door! Door de bergen, door een kloof, de woestijn! Ik ben zo benieuwd! De koffer staat klaar, Bri komt nog even koffie drinken, Henk heeft de pedalen even ingesteld en de poezen kunnen geloof ik 3 maanden eten. Yorick heeft net nog even geholpen met deze site dus ik ben er klaar voor!

Na Milaan is het fietsen in Nederland doorgegaan. Ook op vakantie in Spanje heb ik een fiets gehuurd en alleen mijn eerste kilometers alleen in het buitenland gemaakt. De reis naar Milaan was fantastisch maar doe je ook maar 1 keer. Natuurlijk vage plannen gemaakt maar echt concreet werd het niet. Vorig jaar september overleed mijn vader, onverwacht en heel erg snel. Mijn vader zei altijd: ‘Geniet van het leven, het duurt maar even’. En wat heeft hij gelijk. Vlak daarna kwam ik een groepsreis, fietsen in Marokko tegen. Meteen geboekt voor maart. Wat ik toen niet wist is dat vlak daarna mijn moeder ook heel ziek werd en 6 weken later ook overleed. Je beide ouders in zo’n korte tijd verliezen is niet uit te leggen. Maar ook al hebben ze een mooie leeftijd bereikt, het verdriet is er toch. De reis naar Marokko stond en er waren weken dat het totaal onwerkelijk aanvoelde dat ik dat in de planning had. In januari ben ik de sportschool weer in gegaan om iets aan mijn conditie te doen. En nu ga ik maandag op vakantie. Ik voel me weer beter en heb zin om er even helemaal uit te gaan en iets te gaan doen wat ik ontzettend leuk vind, fietsen!
Ik wil hier weer de reis bijhouden, gewoon omdat het zo leuk is om later terug te lezen.