We begonnen de dag weer met een goed ontbijt. Ik kijk wel wat angstig naar buiten, het regende en waaide en we moesten 60 kilometer. Door Pinksteren geen hotelkamer te krijgen in dit stukje heel rustig Frankrijk. Dus het moest ook gebeuren, afstappen was geen optie.
We begonnen nog even langs de Maas maar vandaag moesten we dan echt afscheid nemen van de Maas-route en gingen we op ons postduiven instinct rijden. Route op Garmin en gaan. En wat gingen we goed! We volgen gewoon het streepje op de Garmin en dat werk.
Het is hier doodstil en uitgestrekt, ik heb echt teveel thrillers gelezen om me veilig te voelen in de uitgestorven dorpen, met schuren met verroeste landbouwwerktuigen en in de verte blaffende honden. Is het echt vredig of liggen er bergen vermiste fietsers in die schuren….
We reden en reden, lunchen zat er niet in. We maakten een stop voor een reep, water en snoepjes. Daar kwamen we Maxime tegen een Frans jochie met een mooie mountainbike die even wilde weten waar wij naar toe gingen. We maakten een praatje en eindelijk gebruikte ik mijn eerst geleerde woordjes Frans, je m’apelle Fleur y tu? Met dank aan meester Vink van het ROS.
Maxime deed nog wat trucjes met zijn fiets en ging weer verder, wij moesten ook door. De hele rit zat vol klimmen en dalen, 1 klim was echt zwaar, maar afdalen is dan heerlijk. Uiteindelijk gestopt bij de supermarkt en daar stokbrood met ham gehaald. Wat lekker was dat in het zonnetje. Het laatste stuk, we gingen weer, nog een klim en toen een hele lange droomafdaling en we zaten in het dorp! Het hotel is super, op een dorpspleintje met een aardige gastvrij hotelierster. We kregen meteen wat te drinken, de fietsen konden bij haar zus in een garage en eten is vanavond om 19:00.
We hebben zo super gereden vandaag, het was weer een groot feestje! En vandaag geleerd dat d-wegen ok zijn en route nationale ook lukt. Vanavond eten, lezen en slapen. Het goede leven, dat is duidelijk.
Heel leuk beschreven Fleur! 😃 Ik zie toch wel (voor mij) moeizame kilometers voor me… respect 😅 de weersomstandigheden werken helaas niet zo mee, maar hier ook niet. Ik hoop echt voor jullie op beter weer! Alleen hoeven wij alleen maar een terras op te zoeken als het even niet regent 😁 en jullie buffelen gewoon keihard door! Mooi is dat. Leuke foto’s, mooie omgeving, broer-zus challenge in elke vorm, vrijheid, natuur, late sporter 👊 en je hoofd leeg maken! Veel plezier, doorzettingsvermogen, geen ruzie maken, genieten en een hele fijne tijd! Xxx
Dat stukje over de vermiste fietsers in landbouwschuren is echt hilarisch en verontrustend tegelijk ;-). Bon voyage Fleur & Henk.
Merçi Leon!
Snap je helemaal wat teveel thrillers gelezen te hebben!
En wat ben je lekker bezig.
Veel plezier nog, blijf je natuurlijk volgen via je Blog en Strava.
x
Jij zou er ook last van hebben Lillian 😉 jij bent ook zo’n lezer!
Het is echt een super challenge, combinatie van natuur, uitdaging, het fietsen. En broer en zus die het doen, dat is zo onwijs leuk!